Het was Maandag 23 augustus 2010 Om half 10 hadden wij onze afspraak voor mijn second opion, in het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis in Amsterdam. Mijn lief vond het ziekenhuis erg confronterend, overal kankerpatiënten, geen rondrennende kinderen en te rustig. Het kwam op mij over als licht, modern en goed georganiseerd. Ik ervaar het feit dat …
Het was Vrijdag 21 augustus 2010 Je bent blij, stuiterblij dat je geen uitzaaiingen hebt in de rest van je lichaam. Na het bericht dat je kanker hebt is dat eigenlijk het enige waar je mee bezig bent. Zit het alleen in mijn borst of zit het ook ergens anders? Logisch dat je je euforisch …
Carlijn Willemstijn: Ze had gelijk Mijn zicht wordt vaag. Een brok in mijn keel. Ik probeer mij groot te houden en slik iets weg. Het lukt niet. Terwijl ik naar mijn telefoon staar wordt het beeld troebel, de eerste traan rolt over mijn wang. Ik lees zojuist een whats-app-bericht van de man van Lucia. …
Het verhaal van Julia Samuel De aarde valt volledig onder je voeten uiteen.” Dit gevoel is wat Julia Samuel volledig beheerst op het moment dat zij hoort dat ze kanker heeft. De klap is groot, maar haar doorzettingsvermogen blijkt groot als de arts haar op het hart drukt: “Julia Samuel, er is leven na kanker…” …
Het verhaal van Bart Chabot Als je eenmaal de diagnose kanker krijgt valt de aarde volledig onder je voeten uiteen. Voor Bart betekent een hersentumor tijd om de balans op te maken. En daar trekt hij keiharde conclusies uit: ‘clowntime is over’. Bart gaat het gevecht met zichzelf aan. In deze uitzending van “Mijn wereld …
Carlijn Willemstijn: Schijn bedriegt Ik staar naar de rouwkaart in mijn hand. Ik zie dat ze in 1967 is geboren. Op de kaart is een foto afgedrukt van haar gezicht. Twee vrolijke ogen kijken mij aan, kleurrijke make up , een stralende mond en een vlot geknipt koppie. De vrolijkheid en onbezorgdheid lijken van …
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: De ketting met de kiezeltjes Ik kwam al een tijdje bij Leo, een man met een hersentumor, die in een rolstoel zat. Op goede dagen gingen we altijd naar buiten om een stukje te wandelen langs de dijk of door het dorp. Het was vandaag een goede dag en Leo …
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: Een mooie afsluiting Ik kwam inmiddels al een tijdje bij Lucas, vader van twee jonge kinderen met een hersentumor. Hij stotterde door de tumor verschrikkelijk. Het was daarom erg lastig voor hem om een gesprek te voeren. Meestal, nadat we elkaar hadden begroet en aan de koffie zaten begon ik …
Het verhaal van Joyce en Jan Willem Strokap In de nacht van donderdag 15 december 2005 wordt Jan Willem wakker. Zijn vrouw Joyce maakt vreemde geluiden en ligt schuddend in het bed. Ze wil niet wakker worden. Geschrokken belt Jan Willem 112. Joyce belandt in het ziekenhuis. Een paar dagen later krijgen Joyce en Jan …
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: De eerste keer Mijn eerste inzet was bij een man met een hersentumor. Hij zat inmiddels in een rolstoel en kwam bijna niet meer buiten. Zijn vrouw en jonge kinderen hadden het mentaal erg zwaar en er was weinig aandacht voor hem. Mijn hulp werd ingeroepen om hem nog wat “quality …