Mag ik dood?

‘Ik wil uit het leven stappen, maar niemand wil mij helpen.’ Dat schreef de 86-jarige Corry van der Kolk uit Opperdoes afgelopen zomer aan journalist Cees Grimbergen. Van der Kolk is een van de vele ouderen die hun leven als voltooid beschouwen. Volgens de regels van de tien jaar oude euthanasiewet mag een arts hen niet helpen, omdat zij niet ondraaglijk en uitzichtloos lijden.

Arjan de Jager was veertien jaar huisarts van mevrouw Van der Kolk. Hij voerde veel lastige gesprekken met haar, maar vond dat ze haar doodswens niet op zijn bordje mocht leggen. Ook SCEN-arts Bert Keizer wist in een oogopslag dat mevrouw Van der Kolk wat hem betreft niet binnen de regels viel. Hij zegt: ‘Toen ze zelf de deur openmaakte en een kopje thee voor me zette, dacht ik: deze is wel erg kwiek.’

Keizer vindt wel dat oude mensen met een voltooid leven recht hebben op de dood. ‘Alleen wil deze dokter daar niet bij geroepen worden. Omdat ik niet meegesleept wil worden in dat ultieme negatieve oordeel over het leven van iemand.’

Het burgerinitiatief Uit Vrije Wil is het niet eens met de artsen van Corry van der Kolk. De actiegroep verzamelde 116.000 handtekeningen voor uitbreiding van de euthanasiewet. Ouderen met een zogeheten ‘voltooid leven’ willen middels een spuit of een drankje van de arts sterven. De huisarts van Corry van der Kolk hielp haar niet. Hij vond haar nog te levenslustig. Ook vier andere artsen beoordeelden haar verzoek negatief. Ze vroeg tevergeefs: ‘Dokter, mag ik dood?’ Waren er anderen die mevrouw Van der Kolk wilden helpen? Of hielp zij zichzelf uiteindelijk? En hoe handhaaft justitie de wetsregel dat hulp bij zelfdoding strafbaar is?

PDF