Annemiek Engelen
Kunst en Kracht
In het schuurtje in mijn tuin heb ik iets ontdekt.
Sinds vorig jaar stond er een emmer met uitgebloeide bollen die ik opnieuw had willen planten. Maar ik verloor de emmer uit het oog, de bollen werden niet geplant. Totdat de emmer uit eigen beweging mijn aandacht trok. Omdat er ineens iets uitstak.
Zonder water en met nauwelijks licht, was een aantal bollen toch uitgelopen.
Van die ontdekking werd ik blij. Ik beschouw het als een teken van ultieme levenskunst en levenskracht : Terwijl condities niet optimaal zijn, toch gewoon gaan groeien. Omdat je niet anders kunt.
Een paar weken geleden zat ik ter voorbereiding op een voordracht over Levensportretten in mijn tuin in de zon. Hoe zou ik dit keer uitleggen wat een Levensportret is? Al nadenkend keek ik naar het schuurtje achter in de tuin.
Ineens zag ik de parallel met de Levensportretten. Iedere geportretteerde heeft mij deelgenoot gemaakt van zijn of haar leven, van lastige omstandigheden, van moeilijkheden die overwonnen moesten worden, maar ook van dromen, van belangrijke en kostbare lessen die geleerd werden, en van zaken die het leven zinvol en gelukkig maken.
Meer en meer realiseer ik me dat elk Levensportret prachtige, indrukwekkende, en ontroerende verhalen bevat. Verhalen die inspireren.
In essentie gaat dus ook elk Levensportret over levenskunst en levenskracht.
Print 
PDF