ik hoorde dat ik borstkanker heb Zondag 1 augustus 2010 Afgelopen woensdag hoorde ik dat ik borstkanker heb. Borstkanker…iets waarvan je denkt dat het jou nooit zal overkomen. Het is iets waarover je leest of wat ziet in films. Ver weg uit jouw eigen leven. Een grote vorm van ongeluk waar je met een natuurlijke …
Mijn naam is Marinella Bee Biografie: Mijn naam is Marinella Bee, ik ben 45 jaar. Ik ben getrouwd met mijnheer Bee en moeder van een zoon en (stief)moeder van een dochter, beiden 19 jaar. In 2010 werd borstkanker bij mij geconstateerd. Ik had opeens een ingetrokken tepel en een hard stuk in …
Carlijn Willemstijn: Dit ben ik “Nee-hee! Ik wil niet lopen mama, ik ben moe.” Een klein jongetje wordt aan een arm omhoog gehesen. Dikke tranen rollen over zijn mooie bruine wangen en zijn moeder ziet er wanhopig uit. “Kom op Tygo, ik kan je niet dragen met mijn dikke buik”. Tygo hangt met zijn …
Annemiek Engelen Het geheim van de broeder Een tijd geleden deelde ik hier ‘Het geheim van de smid’ met u. Uit de reacties bleek dat dat verhaal velen inspiratie bracht. Precies waar ik op hoopte. Precies de reden waarom ik dergelijke verhalen -naar aanleiding van Levensportretten die ik mocht schrijven- graag wil delen. Dit …
Aanwezigheid Openen. Jezelf openen. Je armen voor je borst en dan spreiden als vleugels, of als de blaadjes van een bosanemoon die opengaan voor de zon. Dat leer ik bij yoga. Mezelf te openen voor iedere nieuwe dag zoals de natuur dat van nature doet. Mezelf openen voor iedere nieuwe ervaring, elke nieuwe mogelijkheid die …
Carlijn Willemstijn: Onsterfelijk “Doorverwezen? Jij? Naar het ziekenhuis?” Ik zit met mijn moeder in de auto. Ik rijd, zij telefoneert naast mij. We hebben zojuist een fikse duinwandeling gemaakt in het heuvelachtige Schoorl en keren nu moe maar voldaan huiswaarts. Plots ging haar telefoon en nadat ze vijf minuten ‘oh nee’, ‘ja oké’ en …
Carolien Kooi hospice medewerkster Slaolie Ik kwam al weer geruime tijd bij meneer van Boom. Door alle persoonlijke verhalen die hij mij tijdens mijn bezoeken had toevertrouwd hadden we inmiddels een hechte band gekregen. Zodra ik binnen kwam ging ik bij hem aan bed zitten. Het ging slecht met meneer en hij lag nu …
Carlijn Willemstijn: Schrijversdroom “Heb je het al gehoord, nu Jaap weet dat hij kan gaan sterven wilt hij plots een boek gaan schrijven.” Vrijdagavond, even na tienen, mijn man en ik vieren dat het weekend is begonnen. We zitten met een glaasje wijn, nootjes en een windlichtje op tafel op een terras aan zee. …
Carlijn Willemstijn: Leegte in het zwembad “Heb je geen kinderen en geen baan? Wat leeg! Wat doe je dan de hele dag?” Ik sta in het zwembad, druipend in zwempak met drie snorkels in mijn hand terwijl neefje Lars en zijn buurmeisje gillen om mijn aandacht. In een klap ben ik murw geslagen nadat …
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: Hoefgetrappel Iedere zaterdagmiddag ging er een vrijwilligster van de terminale thuiszorg naar de zorgboerderij in onze stad. Hier wonen zes jongens met een beperking. De jongens verzorgen op hun boerderij een aantal koeien, kippen, en een varken. Ze runnen een klein winkeltje samen met hun begeleider. Een van de jongens …