Carlijn Willemstijn: Verloren dromen “Waarom iedereen wel maar ik niet? Als ik die kutziekte niet had gehad was ik nu al jaren moeder. Het komt allemaal door die verrekte kanker!” Ik zit aan een tafel in het ziekenhuis. Een jonge mooie vrouw van dertig jaar zit tegenover mij. Haar make up loopt in zwarte …
Het was Dinsdag 17 augustus 2010 Dinsdag is het vandaag, gisteren zijn we in Amsterdam geweest voor een second opinion gesprek. In voorbereiding van het gesprek van gisteren maar vooral ook om wat fijne tijd met elkaar door te brengen zijn mijn lief en ik zaterdagochtend naar Limburg vertrokken. Het is een heel goed weekend …
Carlijn Willemstijn: Littekens op zijn ziel Soms zie ik hem zitten, op de bank, kijkend naar zijn krant. Hij leest niets, neemt niks in zich op maar hij staart. Ik ken hem goed genoeg om te weten dat hij geen letters ziet, geen foto’s of het nieuws dat daar staat. Mijn vader ziet angst, …
Het was Vrijdag 21 augustus 2010 Je bent blij, stuiterblij dat je geen uitzaaiingen hebt in de rest van je lichaam. Na het bericht dat je kanker hebt is dat eigenlijk het enige waar je mee bezig bent. Zit het alleen in mijn borst of zit het ook ergens anders? Logisch dat je je euforisch …
Carlijn Willemstijn: Met mijn kop in het zand Iedereen lijkt ontspannen. Er zitten slechts vijf mensen in de wachtkamer. De een leest een tijdschrift, de ander speelt met zijn telefoon. Mijn hartslag is echter hoog. Mijn adem stokt in mijn keel en ik voel de bibbers in mijn benen. Ik ben terug in het …
Het was Donderdag 11 augustus 2010 Ik ben een schoon meisje! Dat wil zeggen dat ik heel schone botten heb en heel schone organen. Mijn evil sister heeft voorlopig haar handen vol aan mijn linkerborst (is ook best een behoorlijke kluif al zeg ik het zelf) en heeft zich nergens anders in mijn lichaam genesteld. …
Carlijn Willemstijn: Opgeven doet pijn “O nee,” kreun ik hardop terwijl ik mij omdraai in bed, “niet weer!”. De kerk klok van Dwingeloo slaat vier keer in de nacht. De gong dreunt door de kamer alsof hij enkele meters naast mij wordt geluid. “Wat doet zo’n actieve kerk klok in een gehucht als dit?” …
Het was Dinsdag 10 augustus 2010 Dinsdag is het vandaag. Een “vrije”dag, dat wil zeggen dat ik geen afspraken of onderzoeken in het ziekenhuis heb. Maar echt vrij voel ik me niet. Het leven trekt zo’n beetje aan me voorbij en voor echt genieten moet ik enorm mijn best doen. Het is even gedaan met …
Carlijn Willemstijn: Ze had gelijk Mijn zicht wordt vaag. Een brok in mijn keel. Ik probeer mij groot te houden en slik iets weg. Het lukt niet. Terwijl ik naar mijn telefoon staar wordt het beeld troebel, de eerste traan rolt over mijn wang. Ik lees zojuist een whats-app-bericht van de man van Lucia. …
Het was Vrijdag 6 augustus 2010 Grote onderzoekdag in het ziekenhuis vandaag Helaas….heb geen liter rosé gedronken om aan mijn extra liter vocht te komen, was broodje nuchter, heb geen mooie dokter, verpleegkundige of andere manspersoon gezien en heb tot mijn grootste teleurstelling niet lichtgevend kunnen plassen. Maar wel……heb ik een prachtig gezonde lever, heel …