Pelgrimeren
De mens reist al vanaf het begin van zijn bestaan. De eerste en aanvankelijk enige manier was om al lopend een verder liggend doel te bereiken. De andere natuur waar men in terecht kwam, de andere dorpen die men passeerde, en andere mensen en dieren die men ontmoette, droegen bij aan de ontwikkeling en bewustwording van een ander bestaan buiten dat van zichzelf. Wie reist treedt buiten zijn eigen wereld. Wie buiten zijn eigen wereld treedt ziet andere werelden, en dit heeft vaak een verhelderende werking op ons bewustzijn. We groeien door te reizen. We leren te zien dat er meer is in de wereld dan alleen het leven dat wij zelf leiden. We leren andere landschappen kennen, andere gewoontes van mensen, andere kleuren en geuren, kortom, we vergroten onze eigen wereld door te reizen.
Maar reizen hoeft niet (ver) weg gaan te zijn. Je kunt ook reizen in jezelf; in gedachten en dromen kun je jezelf buiten je bestaande wereld plaatsen, of door boeken te lezen kom je terecht in de wereld die de schrijver voor je heeft gecreëerd. Ook in muziek kun je de meest prachtige reizen ondernemen zonder uit je stoel te komen.
En wil je je reis combineren met het volgen van en eindigen op een bestemming, dan kan een pelgrimage of een bedevaart een mooie gelegenheid zijn.
Een pelgrimage of een bedevaart is een tocht naar een plek van spiritueel belang, met de bedoeling om inzicht te verwerven in je eigen denken en handelen. Om je plaats binnen de maatschappij en de wereld waarin je leeft met afstand te beschouwen. Niet het einddoel van de pelgrimstocht maar de weg ernaar toe is het belangrijkste. De ontberingen die je onderweg tegen kunt komen brengen je op andere plaatsen in jezelf waardoor de reis die je letterlijk onderneemt zich ook van binnen afspeelt. Vooral voor mensen die zich graag verplaatsen, in de natuur willen zijn en uitdagingen aan willen gaan, of dat nou te voet, per fiets, of per bus is, is een bedevaart of een pelgrimage een bijzondere manier om tot jezelf te komen.
Elke tijdsperiode, elke cultuur en elke godsdienst op deze aarde kent het idee van de pelgrimage of de bedevaart. De woorden pelgrimstocht en bedevaart worden door elkaar gebruikt maar over het algemeen geldt dat een pelgrimstocht in een minder grote luxe wordt afgelegd en vaak langer is. Pelgrimeren is een traditie binnen alle grote religies.
De Hindoes trekken onder anderen naar de heilige rivier de Ganges in India. Volgens de hindoegeschriften is deze rivier heilig omdat het een geschenk van de god Shiva is. Hij gaf hem aan een koning nadat de koning kenbaar had gemaakt de zielen van zijn voorvaderen te willen reinigen. Maar aangezien de rivier alleen maar in de hemel stroomde, kon hij er niet bij. Toen liet Shiva de hemelse rivier door zijn haren naar de aarde stromen.
Langs de heilige rivier de Ganges zijn in de loop van de tijden heilige plaatsen en honderden tempels gevestigd waarnaar de pelgrims hun reis ondernemen.
De Moslims trekken onder anderen naar de heilige stad Mekka in Saoedie Arabiëwaar zij de Kaâbah moskee bezoeken. In de muur van de moskee is een grote zwarte steen gemetseld die de pelgrim moet aanraken om daarna zeven maal, tegen de klok in, om de moskee te lopen. Volgens de moslims is deze steen uit de hemel gevallen als een teken van het eerste verbond tussen God en de mensen. De Kaâhab is voor de Islam de meest heilige plek. Dertig kilometer verderop ligt de vlakte van Arafat, hier heeft Mohammed de Koran geopenbaard, en brengen de pelgrims een nacht door. De dag erna vertrekken ze naar Mina waar ze rond zonsondergang moeten aankomen. Op een steenhoop dienen zij zeven stenen te gooien. Dit ritueel verwijst naar Abraham die de duivel met stenen bekogelde toen die hem ervan wilde weerhouden zijn zoon te offeren. Deze tocht wordt ook wel de Hadj genoemd.
Alle moslims, waar ook ter wereld, hopen minstens één keer in hun leven een tocht naar Mekka te maken.
Dat je hiermee ook een strafvermindering in het vagevuur hebt verdiend is meegenomen