Levensbeschouwing en spiritualiteit
Naast religies bestaan er ook nog levensbeschouwingen en spirituele stromingen. Onder levensbeschouwing wordt de manier van kijken naar het leven bedoeld. Hoe dient het geleefd te worden? Hoe moeten we het beschouwen? Wat is de waarde van het leven? Wat is het wezen van het leven? Organisaties als het humanisme, het feminisme, het holisme en het materialisme vallen onder levensbeschouwelijke instellingen. Het zijn groeperingen waarbij de visie op het leven is gebaseerd op een mensbeeld, een maatschappijbeeld of een andere grondhouding waaraan waarden en normen verbonden zijn. Deze waarden en normen geven richting aan het bestaan en hoe je binnen dit bestaan moet handelen.
Het humanisme is de grootste levensbeschouwelijke stroming binnen Nederland.
Het woord humanisme is afgeleid van het Latijnse ‘humanitas’.
Dit betekent kort gezegd; ‘mens-zijn’ en ‘het streven naar menselijkheid’.
Het humanisme gaat niet uit van het bestaan van Opperwezen of bovenmenselijke kracht zoals een God.
Voor de humanist is de mens een zelfstandig functionerend wezen dat volgens een waardig moraal dient te leven.
Uit: Wees blij dat het leven geen zin heeft,
Jaap van Heerden, Prometeus
Amsterdam,1990
Op een dag sterft je lichaam en zal tot niets verworden, tot as of stof vergaan. Maar je innerlijke wereld, je ziel, is tijdloos en eeuwig. In spiritualiteit gaat het om het je bewustworden van de samenhang tussen je lichaam en je ziel, ofwel tussen wat je denkt, wat je voelt en wat je ervaart, en dat dit één geheel kan vormen. Als je dit bereikt kom je tot een evenwicht in denken, voelen en ervaren. Alle stromingen die zich bezighouden met de ontwikkeling van de geest vallen onder spiritualiteit.