De Hel
De Hel is in onze optiek de meest gevreesde plek om na je dood terecht te komen. Het is de plek (geografisch niet aanwijsbaar) waar de zielen van gestorvenen verblijven die een misdadig en slecht leven hebben geleid. 
Volgens de Griekse mythologie ligt het dodenrijk in het middelpunt van de aarde. Zijn koning, Hades, draagt dezelfde naam. Charon, de veerman die de zielen van de gestorvene over de Styx (de rivier die naar het dodenrijk leidt) brengt, vraagt om veergeld dat onder de tong van de gestorvene moet zijn gelegd. Wie het muntje niet heeft zal voor eeuwig langs de oevers dwalen. De ziel die de veerman wel kan betalen zal door hem in een bootje naar de Hades worden afgeduwd.
Volgens de Noorse kosmologie wordt de wereld plat voorgesteld en bestaat hij uit drie niveau’s. Asgaard, de wereld van de Goden ligt op het bovenste niveau, Midgaard, de wereld van de mensen, is het middelste niveau en daaronder bevindt zich het dodenrijk met als diepste punt de Nevelhel. Dit is waar de doodsgodin Hel, de wolf Fenrir en de Midgaardslang leven.
Volgens de Noorse kosmologie staat er in het midden van de goden- en de mensenwereld de es Yggdrasil, de wereldboom. Zijn wortels zijn groot en lang.
Onder een van de wortels ligt het dodenrijk de Hel, onder de andere wortels liggen de rijken van de reuzen en de mensen.
Aan de voet van Yggdrasil ligt Mijmeraar, de bron van alle wijsheid die door de Schikgodinnen wordt onderhouden.
De Schikgodinnen schikken het lot van alle levende wezens en bezitten genezende krachten. In en om de boom zelf vergaderen iedere dag de Asen, dit zijn de belangrijkste Goden waar Odin een van is.
Yggdrasil is een afspiegeling van de gevaren die de wereld bedreigen. Bleektand, de draak, bewerkt voortdurend de stam van de boom, herten knagen aan de bast en takken, en Woeltand de eekhoorn loopt alsmaar van boven naar beneden om tussen de wijze arend en Bleektand ruzie uit te lokken.
Print 
PDF