Wat vinden religies van euthanasie?
De stelling binnen de christelijke kerken is dat het leven, door God gegeven, heilig is en daarom altijd beschermd moet worden. Anderen zeggen dat het niet goed is om in een natuurlijk proces in te grijpen, en de strenge katholieken stellen dat het lijden niet verkort mag worden, want Jezus is ook niet weggelopen voor het lijden. Een tegenargument van de laatste opvatting is dat Jezus zijn lijden vrijwillig aanging en dat dit niet geldt voor een ernstig zieke die geen kans op genezing heeft.
Het is wel toegestaan om een zinloze medische behandeling te staken.
Terminale sedatie is als pijnbehandeling bijvoorbeeld geaccepteerd.
Maar dat morfine gebruikt wordt met de bedoeling om iemands leven te beëindigen is volgens het officiële standpunt van de kerk niet toegestaan.
Binnen het jodendom is het een heilige overtuiging dat het leven van God is en dat het daarom geleefd moet worden, hoe moeilijk dat soms ook is.
Het proces van overlijden mag niet versneld worden, en het stervensproces mag ook niet tegengehouden worden. Medisch ingrijpen is echter wel toegestaan. Maximale pijnbestrijding die uitmondt in het overlijden van de patiënt wordt dan ook niet als euthanasie ervaren omdat de vrije keuze voor het beëindigen van het leven niet van toepassing is. In de kern is euthanasie binnen de joodse traditie niet gewenst.
Een gelovige moslim zal zijn eigen keuze ondergeschikt maken aan ‘de wil van God’. Daarbij zijn voor een moslim de denkbeelden van geloofsgenoten, van familie, en van wijze mannen met gezag vaak belangrijker dan zijn eigen mening. Het staken van een zinloze medische handeling is niet verboden omdat men uit barmhartigheid naar de patiënt handelt. Maar een vrijwillige keuze voor het beëindigen van het leven wordt vooralsnog niet gerechtvaardigd, want volgens de islam is het nog steeds God die ingrijpt in het leven, en niet de mens. Een gelovig moslim zal niet snel om een euthanasie verzoek komen. Lees meer over de Islam de de dood.
Het aantal goden in de hindoe religie is ontelbaar groot.
En de vele stromingen binnen het hindoeïsme maken het vrijwel onmogelijk om een eenduidig standpunt over euthanasie in te nemen.
Er zijn gelovige Hindoes die zich verzetten tegen het gegeven dat je het moment van je eigen dood bepaalt. Het karma van dit leven wordt er volgens hen ernstig mee in gevaar gebracht en de kans dat je het lijden ‘dat je door je te vroege dood hebt beëindigd’ nog moet doormaken is onvermijdelijk.
Aan de andere kant wordt er gesteld dat het hypocriet is om bepaalde behandelingen van de medische geneeskunde wel te accepteren, zoals pijnbestrijding, bestraling en ander medisch handelen, en behandelingen die je niet aanstaan te verwerpen. Bij veel Hindoes geldt dat de keus voor euthanasie een van de omgeving en de persoon in kwestie samen is.
Het officiële standpunt van het humanisme over euthanasie is naast de opvatting over zelfbeschikking, dat je eigen wens de belangrijkste is, dat de arts ook een belangrijke rol speelt. De arts heeft volgens het humanisme de plicht om na te gaan of het lijden van de patiënt medisch gezien ‘uitzichtloos’ is. Het ondraaglijk lijden van de patiënt is voor de humanisten niet voldoende reden voor de arts om in te mogen gaan op een euthanasieverzoek. Maar in het humanisme draait het om medemenselijkheid en de mens zelf. Een keuze voor euthanasie wordt daarom niet bij voorbaat afgewezen, maar per individu kritisch bekeken.
Verder geldt voor iedereen die zich niet tot een bepaalde religie verhoudt, dat hij volgens zijn of haar eigen levensovertuiging een mening mag vormen over euthanasie.
Als je tot het einde toe je bewust wil zijn van je stervensproces, als je met je naasten wilt blijven communiceren, als je de aftakeling die je misschien te wachten staat niet wilt ondergaan, als je zekerheid wilt over het tijdstip van je laatste uitademing, dan ligt het voor de hand dat je voor euthanasie zal beslissen.
Over de medische en juridische kanten van euthanasie is veel informatie te verkrijgen. Voor veel gestelde vragen kun je kijken op de website van NVVE .Voor België RWS
je kunt er reizen tot en met
maar heel dicht bij de dood
is hij niet groter dan je bed
–
maar als het wonder is geschied
waarop de mensen hopen
dan gaat als je je ogen sluit
een nieuwe wereld open.
Uit: Van ganser harte, Wereld,
Toon Hermans, De Fontein,
Baarn, 1985