Niet-terminale patiënten
Een ingewikkelde situatie ontstaat wanneer de patiënt symptomen van verlamming heeft, maar het overlijden niet binnen een tot twee weken wordt verwacht. Dit gebeurt bijvoorbeeld bij mensen die lijden aan aandoeningen als spierdystrofie, ALS, en cardiale- of respiratoire insufficientie. Het is bij sommige van deze patiënten moeilijk in te schatten of ze in de laatste levensfase zijn, een tijdelijke terugval of uitval kan tot zeer benauwende situaties leiden. In die situaties kan een korte of onderbroken palliatieve sedatie worden toegepast, dat wil zeggen dat de sedatie ook weer opgeheven kan worden.
De pil van Drion is een door de Nederlandse rechtsgeleerde Huib Drion in 1992 voorgestelde denkbeeldige pil waarmee een iemand die “klaar is met leven” op humane wijze een einde aan zijn of haar leven zou kunnen maken op een zelf gekozen tijdstip. De pil zou in de voorstelling van Drion met zekere veiligheidsmaatregelen vrij verkrijgbaar moeten zijn. In ruimere zin gaat de discussie over de pil van Drion over het recht op zelfdoding.
Een dergelijk medicament bestaat (anno 2007) nog niet in Nederland.
Het lijkt me aan geen twijfel onderhevig dat veel oude mensen er een grote rust in zouden vinden als zij over een middel konden beschikken om op aanvaardbare wijze uit het leven te stappen op het moment dat hen dat – gezien wat hen daarvan nog te verwachten staat – passend voorkomt,
aldus Huib Drion in een opiniestuk in het NRC, 9 oktober 1991.
Een dergelijk medicament bestaat (anno 2007) nog niet in Nederland.
Het lijkt me aan geen twijfel onderhevig dat veel oude mensen er een grote rust in zouden vinden als zij over een middel konden beschikken om op aanvaardbare wijze uit het leven te stappen op het moment dat hen dat – gezien wat hen daarvan nog te verwachten staat – passend voorkomt,
aldus Huib Drion in een opiniestuk in het NRC, 9 oktober 1991.
Als mijn energie op is en dat zal heel gauw zijn kap ik ermee.
Ik vind trouwens dat anderen ook zouden moeten stoppen als ze de bodem van hun accu bereiken.
Ik zal doodgaan op een moment dat ik verkies en op een manier die ik verkies.
Er komt een afscheidsfeest en dan is het toedeloe, over and out.
Ik wil live op de televisie sterven.
Een overdosis medicijnen nemen en dan geïnterviewd worden over wat er zich dat laatste uur zoal in je afspeelt en halverwege dat vraaggesprek het loodje leggen.
Ben ik alsnog de performer die ik altijd zou zijn, hahaha.
Het lijkt me ook goed voor de kijkers.
Iedereen gaat zo idioot met de dood om, alsof het iets vreselijks is.
Al dat gejammer op die begrafenissen, al die kolderieke tranen.
Om die dooie hoef je het niet te doen hoor.
Die is goed af.
Dat gesnotter en zelfbeklag.
Ik vind trouwens dat anderen ook zouden moeten stoppen als ze de bodem van hun accu bereiken.
Ik zal doodgaan op een moment dat ik verkies en op een manier die ik verkies.
Er komt een afscheidsfeest en dan is het toedeloe, over and out.
Ik wil live op de televisie sterven.
Een overdosis medicijnen nemen en dan geïnterviewd worden over wat er zich dat laatste uur zoal in je afspeelt en halverwege dat vraaggesprek het loodje leggen.
Ben ik alsnog de performer die ik altijd zou zijn, hahaha.
Het lijkt me ook goed voor de kijkers.
Iedereen gaat zo idioot met de dood om, alsof het iets vreselijks is.
Al dat gejammer op die begrafenissen, al die kolderieke tranen.
Om die dooie hoef je het niet te doen hoor.
Die is goed af.
Dat gesnotter en zelfbeklag.
Frans Haks, oud directeur van het Groninger Museum, in NRC Handelsblad, 6 december 1997, gestorven 23 december 2006
Print 
PDF