Het sterven zelf
In een ziekteproces, waarvan de afloop de dood zal zijn, is de aandacht van hulpverleners niet meer gericht op beter worden maar op de tijd die je rest zo comfortabel mogelijk door te brengen. Met zo comfortabel mogelijk wordt bedoeld; zo weinig mogelijk pijn en ongemak en zo veel mogelijk emotionele en of geestelijke begeleiding. Dit wordt ook wel palliatieve zorg genoemd.
“Iemand die sterft moet je zoveel mogelijk omringen met mooie dingen. Een klein paradijsje moet het worden, want dat maakt de aftakeling zoveel draaglijker. Wie terminaal ziek is vermagert sterk, voelt zich niet lekker, heeft pijn. Stop zo iemand in een kale, ongezellige ruimte die dat troosteloze nog eens benadrukt, en hij voelt zich nog stukken slechter. Fryda’s kamer werd dus een ruimte met alleen maar mooie dingen, in de kleuren waar ze het meest van hield. Ook ons toilet moest eraan geloven. Dat lijkt misschien een beetje vreemd, maar iemand die uren op zijn knieën doorbrengt en ziek met zijn hoofd boven die wc-pot hangt, die ziet niks anders dan die vieze kalkaanslag van jaren, die tegeltjes die niet meer mooi zijn. Door alles zoveel mogelijk in te richten volgens de wensen van de stervende, geef je de ongeschreven boodschap dat je hem niet opgeeft. Dat hij nog steeds de moeite waard is.”
Overgenomen uit een interview met Edward de Maesschalck van de site tegenkanker.be
Print 
PDF