Theatermaakster Adelheid Roosen filmde haar dementerende moeder samen met de mensen die het dichtst bij haar staan. Ze maakte van de beelden een intiem portret. Door in haar landschap, haar taal te stappen verplaatst Roosen zich in de alzheimerwereld, in plaats van die wereld te verplaatsen naar de ‘normale’ wereld.
Met haar eerste documentaire deed Adelheid Roosen een visuele, met liefde en humor gemaakte poging tot het begrijpen van een ongrijpbare ziekte.
Mam
“Ineens zat daar een kind waarmee ik kon spelen. Zonder die façade en de oordelen en de vooringenomenheid ten aanzien van mij. (…) Door alzheimer krijg je als kind de kans je moeder terug te geven aan haarzelf. Mijn moeder is op reis gegaan en als verstekeling reis ik in haar bagage mee. Dat vind ik het poëtische aan deze situatie. Dat heb ik geprobeerd vast te leggen in deze film.“
Voor en na de film spreekt Marjoleine Boonstra naar aanleiding van de film in een verwonderlijk decor met Adelheid Roosen, Philip Scheltens, directeur Alzheimercentrum VU medisch centrum, Inge van Voskuijlen, hoofd verpleeghuis Czaar Peterpunt, Bert Keizer, verpleeghuisarts, schrijver en filosoof en Ellery Bruinhard, verzorger Czaar Peterpunt.
Ze zoeken naar mogelijke oplossingen om deze ziekte een acceptabele plek in onze samenleving te geven, zowel voor de patiënten als voor hun familie en vrienden.
Uitgezonden 30 september 2010, duur 49 minuten
Print 
PDF